venum
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈweː.nʊm/
- Etimologia: Del protoindoeuropeu *wes- («vescanviar, vendre, comprar»).
Nom[modifica]
*vēnus m. (genitiu *vēnī)
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | - | - |
Vocatiu | - | - |
Acusatiu | vēnum | - |
Genitiu | - | - |
Datiu | vēnō, vēnuī | - |
Ablatiu | - | - |
Vegeu també[modifica]
- Julius Pokorny, Indogermanishes Etymologisches Wörtenbuch, 1959, p.1173