vedell

Català

• Pronúncia:

Oriental: central /bəˈðeʎ/, balear /vəˈðeʎ/

Occidental: /beˈðeʎ/, /veˈðeʎ/

• Rimes: -eʎ
• Etimologia: Del llatí vitellus, segle XIII

Nom

ve·dell m. ‎(plural vedells, femení vedella)

1. Bou que té menys d'un any.

Derivats

• vedellada

Traduccions

Traduccions: vedell

• Afrikaans: kalwers ^(af) pl.
• Alemany: Kalb ^(de) n.
• Anglès: calf ^(en)
• Àrab: عِجْل‎ ^(ar) m.
• Armeni: հորթ ^(hy) ‎(hort)
• Asturià: xatu ^(ast) m.
• Belarús: цяля́ ^(be) n. ‎(tsialià)
• Bretó: leueoù ^(br) pl.
• Búlgar: теле́ ^(bg) n.
• Castellà: ternero ^(es) m., becerro ^(es) m.
• Coreà: 송아지 ^(ko) ‎(song-aji)
• Còrnic: leugh ^(kw)
• Danès: kalv ^(da) c.
• Esperanto: bovido ^(eo)
• Estonià: vasikas ^(et)
• Feroès: kálvur ^(fo) m.
• Finès: vasikka ^(fi)
• Francès: veau ^(fr) m., velle ^(fr) f.
• Frisó occidental: keal ^(fy) n.
• Gallec: xuvenco ^(gl) m., xato ^(gl) m., cuxo ^(gl) m., becerro ^(gl) m.
• Gal·lès: llo ^(cy) m.
• Georgià: ხბო ^(ka) ‎(khbo)
• Grec: μοσχάρι ^(el) n. ‎(moskhari)
• Grec antic: μόσχος ^(grc) m. f. ‎(móskhos)
• Hebreu: עגל ^(he) m.
• Hindi: बछिया ^(hi) f.
• Hongarès: borjú ^(hu)
• Irlandès: lao ^(ga) m., gamhain ^(ga) m.
• Islandès: kálfur ^(is) m.
• Italià: vitello ^(it) m.
• Japonès: 子牛 ^(ja)

• Jiddisch: קאַלב‎ ^(yi) n.
• Kurd: golik ^(ku) m. f.
• Letó: teļš ^(lv) m.
• Lituà: veršiukas ^(lt) m.
• Llatí: vitellus ^(la), vitulus ^(la) m.
• Luxemburguès: Kallef ^(lb) n.
• Macedoni: теле ^(mk) n.
• Maltès: għoġol ^(mt) m.
• Mongol: тугал ^(mn)
• Neerlandès: kalf ^(nl) n.
• Noruec: kalv ^(no) m.
• Persa: گوساله‎ ^(fa)
• Polonès: cielę ^(pl) n.
• Portuguès: bezerro ^(pt) m., terneiro ^(pt) m.
• Retoromànic: vadè ^(rm) m.
• Romanès: vițel ^(ro) m.
• Rus: телёнок ^(ru) m. ‎(teliónok)
• Sànscrit: गोवत्स ^(sa) m.
• Serbocroat: теле ^(sh), tele ^(sh) n.
• Suahili: ndama ^(sw)
• Suec: kalv ^(sv) c.
• Tagal: guya ^(tl)
• Turc: dana ^(tr)
• Txec: tele ^(cs) n.
• Ucraïnès: теля́ ^(uk) n. ‎(telià)
• Urdú: بچھیا‎ ^(ur) f.
• Vènet: vedèl ^(vec) m.
• Vietnamita: bê ^(vi)
• Volapük: bubül ^(vo)
• Wolof: séll wi ^(wo)
• Xinès: 小牛 ^(zh) ‎(xiǎoniú)

Verb

ve·dell

1. (balear) primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de vedellar

Vegeu també

• Obres de referència: DIEC, GDLC