ullus

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈuːl.lʊs/
  • Etimologia: Derivació d'època arcaica de ūnus.

Adjectiu[modifica]

ūllus m., ūlla f., ūllum n.

  1. un, algun
    «Quae tam excellens virtus in ullis fuit, ut sit cum majoribus comparanda.» (Ciceró, Tusculanae Disputationes, I,1)
    Quina virtut va ser tan important en comparació a les dels nostres avantpassats?
  2. cap
    Lectio sine ulla delectatione.
    Una lectura sense cap gaudi.

Declinació[modifica]

Primera i segona declinació, -us, -a, -um, amb genitiu i datiu irregulars.

Cas Singular Plural
Masculí Femení Neutre Masculí Femení Neutre
Nominatiu ūllus ūlla ūllum ūllī ūllae ūlla
Vocatiu ūlle ūlla ūllum ūllī ūllae ūlla
Acusatiu ūllum ūllam ūllum ūllōs ūllās ūlla
Genitiu ūllīus ūllōrum ūllārum ūllōrum
Datiu ūllī ūllīs
Ablatiu ūllō ūllā ūllō ūllīs