Vés al contingut

tronco

De Viccionari

Català

[modifica]
  • Pronúncia(i): central /ˈtɾoŋ.ku/, occidental /ˈtɾoŋ.ko/
  • Rimes: -oŋko

Verb

[modifica]

tronco

  1. Primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de troncar.

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: tron·co (2)

Castellà

[modifica]
Peninsular: \ˈtɾoŋ.ko\
Americà: alt \ˈt͡soŋ.k(o)\, baix \ˈtɾoŋ.ko\

tronco m. (plural troncos)

  1. tronc

tronco m. (plural troncos, femení tronca)

  1. (col·loquial) noi, xaval

Sinònims

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: tron·co (2)

Vegeu també

[modifica]
  • Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre tronco

Italià

[modifica]
  • Pronúncia: /ˈtroŋ.ko/

Adjectiu

[modifica]

tronco m. (femení tronca, plural masculí tronchi, plural femení tronche)

  1. truncat
  2. (lingüística) agut

tronco m. (plural tronchi)

  1. (botànica) tronc
  2. (anatomia) tronc
  3. (nàutica) pal
  4. (figuradament) tram, tros

Compostos i expressions

[modifica]
  • in tronco - incomplet, interromput
  • in tronco - d'imprevist, sense avisar

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: trón·co (2)