trompar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental: central /tɾumˈpa/, balear /tɾomˈpa/, /tɾumˈpa/
Occidental: nord-occidental /tɾomˈpa/, valencià /tɾomˈpaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: trompà
  • Etimologia: Del francès tromper, segle XV, originalment «fer sonar la trompa».

Verb[modifica]

trompar trans.

  1. enganyar

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: trompo, trompa, trompem
Vocal rizotònica: /o/

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: trom·par (2)

Vegeu també[modifica]