tributum
Llatí[modifica]
Nom[modifica]
tribūtum n. (genitiu tribūtī)
- tribut, taxa
- Ex.: In capita singula servorum tributum imponebatur, Caesar (traducció:«El Cèsar va imposar una taxa per cada esclau.»)
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | tribūtum | tribūta |
Vocatiu | tribūtum | tribūta |
Acusatiu | tribūtum | tribūta |
Genitiu | tribūtī | tribūtōrum |
Datiu | tribūtō | tribūtīs |
Ablatiu | tribūtō | tribūtīs |
Adjectiu[modifica]
tribūtum
- nominatiu neutre singular de tribūtus
- vocatiu neutre singular de tribūtus
- acusatiu masculí singular de tribūtus
- acusatiu neutre singular de tribūtus
Verb[modifica]
tribūtum
- supí acusatiu de tribuō