tranuitar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /tɾə.nujˈta/
Occidental:  nord-occidental /tɾa.nujˈta/, valencià /tɾa.nujˈtaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: tranuità
  • Etimologia: Del llatí tardà *transnoctare ‎(literalment «passar la nit»), segle XIV.

Verb[modifica]

tranuitar intr.

  1. Passar la nit en vetlla.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: tranuito, tranuita, tranuitem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: tra·nui·tar (3)

Vegeu també[modifica]