tranchier
Francès antic[modifica]
- Etimologia: Verb 1, nom: Podria venir del llatí vulgar *trinicare («tallar en tres trossos»), influït per l'occità i el català trencar. Una altra possibilitat és que sigui derivi del gàl·lic *trincare o *trancare («talla»), relacionat amb el llatí truncare («trossejar, tallar»).
- Etimologia: Verb 2: Variant de transir.
Verb[modifica]
tranchier
Nom[modifica]
tranchier m.
Verb[modifica]
tranchier