terminar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /tər.miˈna/
Occidental:  nord-occidental /ter.miˈna/, valencià /teɾ.miˈnaɾ/

Verb[modifica]

terminar trans., intr.

  1. Posar fi, acabar.
  2. Ser el final o terme d'alguna cosa.
  3. Tenir fi, finir.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: termino, termina, terminem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana. Editorial Salvat, 1910. Tom 3


Castellà
[modifica]

Peninsular: /teɾ.miˈnaɾ/
Americà: alt /t(e)ɾ.miˈnaɾ/, baix /teɾ.miˈnaɾ/

Verb[modifica]

terminar trans., intr., pron. ‎(pronominal terminarse, present termino, passat terminé, futur terminaré)

  1. terminar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ter·mi·nar (3)