tantus

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈtan.tʊs/
  • Etimologia: Del protoindoeuropeu to- , emprat originàriament com a demostratiu.

Adjectiu[modifica]

tantus m., tanta f., tantum n.

  1. tan

Declinació[modifica]

Primera i segona declinació, -us, -a, -um.

Cas Singular Plural
Masculí Femení Neutre Masculí Femení Neutre
Nominatiu tantus tanta tantum tantī tantae tanta
Vocatiu tante tanta tantum tantī tantae tanta
Acusatiu tantum tantam tantum tantōs tantās tanta
Genitiu tantī tantae tantī tantōrum tantārum tantōrum
Datiu tantō tantae tantō tantīs
Ablatiu tantō tantā tantō tantīs

Derivats[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Julius Pokorny, Indogermanisches Etymologisches Woerterbuch, 1956, p.1086-1087