tòfona

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ˈtɔ.fu.nə/
balear /ˈtɔ.fo.nə/, /ˈtɔ.fu.nə/
Occidental:  /ˈtɔ.fo.na/
  • Rimes: -ɔfona
  • Etimologia: Del català antic tòfera, del llatí *tufara, del clàssic tūbĕra, plural de tūber ‎(«bony, tumor, excrescència»), segle XIV. Doblet de trufa via el francès.

Nom[modifica]

tòfona f. ‎(plural tòfones)

  1. Bolet que creix per sota terra, emprat sovint per aromatitzar plats de carn.

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: tò·fo·na (3)

Vegeu també[modifica]