surdo

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Etimologia: Nom: del portuguès surdo ‎(«sord»). Adjectiu: del castellà zurdo.

Nom[modifica]

surdo m. ‎(plural surdos)

  1. Instrument membranòfon que consisteix en un tambor cilíndric propi de la samba, de grans dimensions i so profundament greu.

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Adjectiu[modifica]

surdo m. ‎(femení surda, plural masculí surdos, plural femení surdes)

  1. (valencià, col·loquial) esquerrà

Sinònims[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: sur·do (2)
  • Anagrama: duros

Vegeu també[modifica]


Anglès
[modifica]

  • Pronúncia: /ˈsuɾ.ðu/

Nom[modifica]

surdo

  1. surdo

Vegeu també[modifica]

  • surdo. Cercaterm. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 29 maig 2015].


Castellà
[modifica]

Nom[modifica]

surdo m. ‎(plural surdos)

  1. surdo

Sinònims[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: sur·do (2)

Vegeu també[modifica]

  • surdo. Cercaterm. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 29 maig 2015].


Francès
[modifica]

Nom[modifica]

surdo m. ‎(plural surdos)

  1. surdo

Vegeu també[modifica]

  • surdo. Cercaterm. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 29 maig 2015].


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈsʊr.doː/

Adjectiu[modifica]

surdō

  1. datiu masculí singular de surdus
  2. datiu neutre singular de surdus
  3. ablatiu masculí singular de surdus
  4. ablatiu neutre singular de surdus