sublimis

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /sʊˈbliː.mɪs/
  • Etimologia: Del prefix sub- i limis, en el sentit de «contemplat des del punt baix de la muralla».

Adjectiu[modifica]

sublīmis m., f., sublīme n. ‎(comparatiu sublīmior, superlatiu sublīmissimus)

  1. suspès en l'aire
  2. elevat
  3. sublim, distingit, admirable, inabastable

Declinació[modifica]

Tercera declinació, nominatiu amb dues terminacions.

Cas Singular Plural
Masc./Fem. Neutre Masc./Fem. Neutre
Nominatiu sublīmis sublīme sublīmēs sublīmia
Vocatiu sublīmis sublīme sublīmēs sublīmia
Acusatiu sublīmem sublīme sublīmēs sublīmia
Genitiu sublīmis sublīmium
Datiu sublīmī sublīmibus
Ablatiu sublīmī sublīmibus

Adjectiu[modifica]

sublīmīs

  1. datiu masculí/femení/neutre plural de sublīmus
  2. ablatiu masculí/femení/neutre plural de sublīmus