solter

De Viccionari
Salta a la navegació Salta a la cerca
Potser volíeu: SOLTER


Català
[modifica]

Oriental: central /suɫˈte/, balear /soɫˈte/, /suɫˈte/
Occidental: nord-occidental /soɫˈte/, valencià /soɫˈteɾ/
  • Rimes: -e(ɾ)
  • Etimologia: De solt i el sufix -er, segle XVI. Amb el sentit de no casat és un calc semàntic del castellà soltero.

Adjectiu[modifica]

solter m. ‎(femení soltera, plural masculí solters, plural femení solteres)

  1. Solt, que no forma un conjunt.
  2. (castellanisme) Sense parella, no casat.

Sinònims[modifica]

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Nom[modifica]

solter m. ‎(plural solters, femení soltera)

  1. (castellanisme) Persona sense parella, no casada.

Sinònims[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]