solitud

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /su.ɫiˈtut/
balear /so.ɫiˈtut/, /su.ɫiˈtut/
Occidental:  /so.ɫiˈtut/

Nom[modifica]

solitud f. ‎(plural solituds)

  1. Situació d'absència de d'altres éssers vius.
    «Podem gaudir de la lectura que fa sobre les obres d'aquesta vídua que es lamenta de la solitud en les seves balades...» ([1])

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: so·li·tud (3)
  • Heterograma de 7 lletres (dilostu)

Vegeu també[modifica]

  1. Mireia Comas-Via, Entre la solitud i la llibertat: Vídues barcelonines a finals de l’Edat Mitjana,, 2016