singularia tantum

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /siŋ.guˈɫa.ɾi.a ˈtan.tum/
  • Etimologia: Locució llatina composta de singularia i tantum, «només singulars».

Nom[modifica]

singularia tantum m. pl.

  1. conjunt de mots defectius que només s'usen en singular, tot i que el plural pot tenir un sentit figurat.
    El cel és blau (singular)
    Regne dels cels (plural)

Antònims[modifica]

Nota[modifica]

Es sol utilitzar la forma llatina plural. La forma llatina singular singulare tantum només s'utilitza ocasionalment en obres especialitzades.