sincer

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /sinˈse/
Occidental:  nord-occidental /sinˈse/, valencià /sinˈseɾ/
  • Rimes: -e(ɾ)
  • Etimologia: Del llatí sincērus ‎(«natural, intacte»), doblet del patrimonial sencer. Per etimologia popular de sine cēra ‎(«sense cera, figuradament tal com és»).

Adjectiu[modifica]

sincer m. ‎(femení sincera, plural masculí sincers, plural femení sinceres)

  1. Dit de la persona que diu la veritat, honesta.

Derivats[modifica]

Sinònims[modifica]

Antònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: sin·cer (2)
  • Heterograma de 6 lletres (ceinrs)

Vegeu també[modifica]