septentrionalis
Aparença
Llatí
[modifica]- Pronúncia(i): /sɛp.tɛn.trɪ.oːˈnaː.lɪs/
Adjectiu
[modifica]septentriōnālis m., f., septentriōnāle n.
Declinació
[modifica]Tercera declinació, nominatiu amb dues terminacions.
Cas | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | septentriōnālis | septentriōnāle | septentriōnālēs | septentriōnālia | |
Vocatiu | septentriōnālis | septentriōnāle | septentriōnālēs | septentriōnālia | |
Acusatiu | septentriōnālem | septentriōnāle | septentriōnālēs | septentriōnālia | |
Genitiu | septentriōnālis | septentriōnālium | |||
Datiu | septentriōnālī | septentriōnālibus | |||
Ablatiu | septentriōnālī | septentriōnālibus |
Sinònims
[modifica]Relacionats
[modifica]Descendents
[modifica]- Alemany: septentrional
- Anglès: septentrional
- Castellà: septentrional
- Francès: septentrional
- Italià: settentrionale
Vegeu també
[modifica]- Gaffiot, Félix. «septentrionalis». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934, p. 1462.
- Lewis, Charlton T.; Short, Charles. «septentrionalis». A: A Latin Dictionary. Oxford: Clarendon Press, 1879.