scindo
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈskɪn.doː/
- Etimologia: Del protoindoeuropeu *skei- («pelar, trossejar»).
Verb[modifica]
scindō (1a present?), scindis (2a present), scindere (infinitiu), scidī (perfet), scissum (supí)
Derivats[modifica]
Vegeu també[modifica]
- Julius Pokorny, Indogermanisches Etymologisches Wörterbuch, 1956, p.919-922