sagio
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈsaː.ɡɪ.oː/
- Etimologia: De l'arrel protoindoeuropea *sag- («seguir el rastre, flairar, aguditzar els sentits»).
Verb[modifica]
sāgiō (present?), sāgīre (infinitiu)
Derivats[modifica]
Vegeu també[modifica]
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, pàg.876-877