retribuir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /rə.tɾi.βuˈi/
Occidental:  nord-occidental /re.tɾi.βuˈi/, valencià /re.tɾi.buˈiɾ/

Verb[modifica]

retribuir trans.

  1. Pagar uns serveis.
    Seran retribuïts amb un salari de l'erari públic.[1]

Conjugació[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: re·tri·bu·ir (4)

Vegeu també[modifica]

  1. Juan Luis Vives, Antologia De Textos, 1992


Castellà
[modifica]

Peninsular: \re.tɾiˈβwiɾ\
Americà: alt /re.t͡s(i)ˈbwiɾ/, baix \re.tɾiˈβwiɾ\

Verb[modifica]

retribuir ‎(present retribuyo, passat retribuí, futur retribuiré)

  1. retribuir

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: re·tri·buir (3)