prohom

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /pɾuˈɔm/, occidental /pɾoˈɔm/
  • Rimes: -ɔm
  • Etimologia: Del català antic pro ‎(«profit») i home, del llatí prōde homine ‎(«home de profit»).

Nom[modifica]

prohom m. ‎(plural prohoms)

  1. Antigament, persona que tenia una especial consideració com a digne de confiança o per obtenir-ne consell, citada en actes arbitrals i pericials o com a testimoni en documents notarials.
  2. Membre d'alguns consells municipals, també anomenat jurat o conseller.
  3. Caporal representant d'una confraria gremial.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: pro·hom (2)

Vegeu també[modifica]