princeps
Potser volíeu: prínceps
Llatí[modifica]
Adjectiu[modifica]
prīnceps m. f. n. (genitiu prīncipis)
Sinònims[modifica]
Compostos i expressions[modifica]
- princeps editio = La primera edició d'un llibre.
Declinació[modifica]
Tercera declinació, nominatiu d'una terminació.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | prīnceps | prīncipēs | prīncipia | ||
Vocatiu | prīnceps | prīncipēs | prīncipia | ||
Acusatiu | prīncipem | prīnceps | prīncipēs | prīncipia | |
Genitiu | prīncipis | prīncipium | |||
Datiu | prīncipī | prīncipibus | |||
Ablatiu | prīncipī | prīncipibus |
Nom[modifica]
prīnceps m. (genitiu prīncipis)
- líder, cabdill, sobirà
- Princeps Argonautarum
- El líder dels argonautes.
- príncep
- cap, director
- Consortionis Populorum Princeps
- El cap de la república
- avantguarda, soldat (els soldats de la primera línia o de vegades els de la segona línia, situats entre els hastati i els triaris)
- Octavum principem duxit.
- Ell comanda el vuitè maniple de soldats.
- instigador, autor
- Princeps atque architectus sceleris.
- L'instigador i l'artificier del crim.
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | prīnceps | prīncipēs |
Vocatiu | prīnceps | prīncipēs |
Acusatiu | prīncipem | prīncipēs |
Genitiu | prīncipis | prīncipum |
Datiu | prīncipī | prīncipibus |
Ablatiu | prīncipe | prīncipibus |