Vés al contingut

pouvoir

De Viccionari

Francès

[modifica]
  • Pronúncia: /pu.vwaʁ/
  • Etimologia: Del francès antic podir, del llatí posse.

Verb

[modifica]

pouvoir

  1. poder
    Je ne peux plus me concentrer avec tout ce bruit.
    No em puc concentrar amb tot aquest soroll.
  2. Auxiliar per indicar temps condicional, per expressar desig.
    Puisse le ciel vous donner de longs jours !
    Que el cel us doni dies llargs! Llarga vida.
    Puissent vos projets réussir.
    Que els vostres projectes tinguin èxit.

Conjugació

[modifica]
3a conjugació irregular
infinitiu pouvoir gerundi pouvant
auxiliar avoir participi pu
INDICATIU je tu il nous vous ils
present peux peux peut pouvons pouvez peuvent
imperfet pouvais pouvais pouvait pouvions pouviez pouvaient
passat remot pus pus put pûmes pûtes pûrent
futur porrai porras porra porrons porrez porront
CONDICIONAL porrais porrais porrait porrions porriez porraient
SUBJUNTIU
present puisse puisses puisse puissions puissiez puissent
imperfet pusse pusses pût pussions pussiez pussent
IMPERATIU - peux peux peuvons peuvez -

Notes

[modifica]

Amb el pronom je, per motius fonètics, es prefereix fer servir la forma puis a peux. Ex.: Puis-je vous être utile ? («Us podria ser útil jo?»)

pouvoir m. (plural pouvoirs)

  1. poder
    Leur pouvoir était illimité.
    El seu poder era ilimitat.

Compostos i expressions

[modifica]