permanens
Llatí[modifica]
Adjectiu[modifica]
permanēns m. f. n. (genitiu permanentis)
Declinació[modifica]
Tercera declinació, nominatiu d'una terminació.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | permanēns | permanentēs | permanentia | ||
Vocatiu | permanēns | permanentēs | permanentia | ||
Acusatiu | permanentem | permanēns | permanentēs | permanentia | |
Genitiu | permanentis | permanentium | |||
Datiu | permanentī | permanentibus | |||
Ablatiu | permanentī | permanentibus |