orincar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /u.ɾiŋˈka/
balear /o.ɾiŋˈka/, /u.ɾiŋˈka/
Occidental:  nord-occidental /o.ɾiŋˈka/
valencià /o.ɾiŋˈkaɾ/, /o.ɾiŋˈka/

Verb[modifica]

orincar trans.

  1. (nàutica) Posar un orinc, una boia, a una àncora.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: orinco, orinca, orinquem

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: o·rin·car (3)
  • Anagrama: acorrin

Vegeu també[modifica]