orbita
Català[modifica]
- Pronúncia(i):
Oriental: central /urˈbi.tə/ balear /oɾˈbi.tə/, /urˈbi.tə/ Occidental: /oɾˈbi.ta/
- Rimes: -ita
Verb[modifica]
orbita
- tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del present d'indicatiu de orbitar
- segona persona del singular (tu) de l'imperatiu del verb orbitar
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: or·bi·ta (3)
- Heterograma de 6 lletres (abiort)
- Anagrames: boirat, botirà, botria, obirat, tiorba
Castellà[modifica]
Verb[modifica]
orbita
- tercera persona del singular (él, ella, usted) del present d’indicatiu del verb orbitar
- segona persona del singular (tú) de l'imperatiu del verb orbitar
Variants[modifica]
- [2]: (voseo) orbitá
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: or·bi·ta (3)
- Heterograma de 6 lletres (abiort)
- Anagrama: tiorba
Llatí[modifica]
Nom[modifica]
orbita f. (genitiu orbitae)
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | orbita | orbitae |
Vocatiu | orbita | orbitae |
Acusatiu | orbitam | orbitās |
Genitiu | orbitae | orbitārum |
Datiu | orbitae | orbitīs |
Ablatiu | orbitā | orbitīs |
Vegeu també[modifica]
- orbita. Diccionaris en Línia. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 15 juliol 2014].