obstruir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ups.tɾuˈi/
balear /ops.tɾuˈi/, /ups.tɾuˈi/
Occidental:  nord-occidental /ops.tɾuˈi/
valencià /ops.tɾuˈiɾ/, /os.tɾuˈiɾ/

Verb[modifica]

obstruir trans.

  1. Barrar o impedir el pas d'algú o quelcom.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: obstrueixo, obstrueix, obstruïm

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: obs·tru·ir (3)

Vegeu també[modifica]