Vés al contingut

oboè

De Viccionari
Potser volíeu: oboe, Oboe, oboé

Català

[modifica]
Oriental: central /u.βuˈɛ/
balear /o.boˈɛ/, /u.buˈɛ/
Occidental: /o.boˈe/
  • Rimes:
  • Etimologia: De l'italià oboè, del francès hautbois («instrument de fusta de so alt»).

oboè m. (plural oboès)

  1. Instrument aeròfon de fusta, de registre agut, consistent en un tub estret que s'eixampla lleugerament a l'extrem inferior, proveït d'un tudell amb doble llengüeta de canya.
  2. Persona que toca l'oboè.

Variants

[modifica]

Traduccions

[modifica]

oboè m. f. (plural oboès)

  1. oboista

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: o·bo·è (3)

Vegeu també

[modifica]

Italià

[modifica]
  • Pronúncia: /o.boˈɛ/
  • Etimologia: Del francès hautbois («instrument de fusta de so alt»).

oboè m. (plural invariable)

  1. (antic) forma alternativa de oboe

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: o·bo·è (3)