nuar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental: /nuˈa/
Occidental: nord-occidental /nuˈa/, valencià /nuˈaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: nuà
  • Etimologia: Del llatí vulgar *nudare, de nodare, de nodus ‎(«nus»), segle XIV.

Verb[modifica]

nuar trans., pron. ‎(pronominal nuar-se)

  1. Unir mitjançant un nus.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: nuo, nua, nuem

Variants[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Vegeu el Diccionari de sinònims de Softcatalà-OpenThesaurus: nuar