mutabilis
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /muːˈtaː.bɪ.lɪs/
Adjectiu[modifica]
mūtābilis m., f., mūtābile n.
Declinació[modifica]
Tercera declinació, nominatiu amb dues terminacions.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | mūtābilis | mūtābile | mūtābilēs | mūtābilia | |
Vocatiu | mūtābilis | mūtābile | mūtābilēs | mūtābilia | |
Acusatiu | mūtābilem | mūtābile | mūtābilēs | mūtābilia | |
Genitiu | mūtābilis | mūtābilium | |||
Datiu | mūtābilī | mūtābilibus | |||
Ablatiu | mūtābilī | mūtābilibus |