momificar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /mu.mi.fiˈka/
balear /mo.mi.fiˈka/, /mu.mi.fiˈka/
Occidental:  nord-occidental /mo.mi.fiˈka/, valencià /mo.mi.fiˈkaɾ/

Verb[modifica]

momificar trans., pron. ‎(pronominal momificar-se)

  1. Convertir en mòmia.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: momifico, momifica, momifiquem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: mo·mi·fi·car (4)

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana. Editorial Salvat, 1910. Tom 2


Castellà
[modifica]

Peninsular: /mo.mi.fiˈkaɾ/
Americà: alt /mo.mi.f(i)ˈkaɾ/, baix /mo.mi.fiˈkaɾ/

Verb[modifica]

momificar trans., pron. ‎(pronominal momificarse, present momifico, passat momifiqué, futur momificaré)

  1. momificar

Conjugació[modifica]

Relacionats[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: mo·mi·fi·car (4)

Vegeu també[modifica]

  • Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre momificar