mitjançar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /mi.d͡ʒənˈsa/
Occidental:  nord-occidental /mi.d͡ʒanˈsa/
valencià /mi.d͡ʒanˈsaɾ/, /mi.d͡ʒanˈsa/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: mitjançà
  • Etimologia: Del llatí tardà *mediantare ‎(«estar enmig»), segle XIV, de mediāre.

Verb[modifica]

mitjançar intr.

  1. Estar enmig.
  2. Servir d'instrument entre dues parts en conflicte per fer-les avenir.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: mitjanço, mitjança, mitjancem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: mit·jan·çar (3)

Vegeu també[modifica]