manlleutar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /məɲ.ʎəwˈta/
Occidental:  nord-occidental /maɲ.ʎewˈta/, valencià /maɲ.ʎewˈtaɾ/

Verb[modifica]

manlleutar trans.

  1. Donar fiança.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: manlleuto, manlleuta, manlleutem
Vocal rizotònica: /e/

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC
  • Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana. Editorial Salvat, 1910. (en línia)