mangar
Català antic[modifica]
Verb[modifica]
mangar
- forma alternativa de menjar
Conjugació[modifica]
Conjugació antiga
Formes no personals | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
infinitiu | mangar | |||||
gerundi | mangant | |||||
participi | mangat | |||||
Formes personals simples | ||||||
indicatiu | io, yo, jo | tu | él, eyl, ell | nós, nosaltres | vós, vosaltres | éls, eyls, ells |
present | mang | mangues | manga | mangam | mangats | manguen |
mangau | ||||||
imperfet | mangava | mangaves | mangava | mangàvem | mangàvets | mangaven |
passat simple | manguí | mangast | mangà | mangam | mangàs | mangaren |
mangué | manguist | mangàrem | mangàrets | |||
mangares | mangàreu | |||||
futur | mangaré | mangaràs | mangarà | mangarem | mangarets | mangaran |
mangareu | ||||||
condicional | mangaria | mangaries | mangaria | mangaríem | mangaríets | mangarien |
mangaríeu | ||||||
subjuntiu | io, yo, jo | tu | él, eyl, ell | nós, nosaltres | vós, vosaltres | éls, eyls, ells |
present | mang | mangs | mang | manguem | manguets | manguen |
mangueu | ||||||
imperfet | mangàs | mangasses | mangàs | mangàssem | mangàssets | mangassen |
mangara | mangares | mangara | mangàrem | mangàsseu | mangaren | |
mangàrets | ||||||
mangàreu | ||||||
imperatiu | – | tu | él, eyl, ell | nós, nosaltres | vós, vosaltres | éls, eyls, ells |
present | – | manga | mang | manguem | mangats | manguen |
– | mangau |
Vegeu també[modifica]
- Obres de referència: DCVB
Caló català[modifica]
- Pronúncia: /məŋˈɡa/
- Etimologia: Del romaní mangel.
Verb[modifica]
mangar (məngá)
Conjugació[modifica]
man | tuquis | ell/ella | nosaltros | vosaltros | ellos/elles | |
---|---|---|---|---|---|---|
present d’ind. | manguelo (məngélu) | manguela (məngélə) | ||||
imperatiu | manguén (məngén) |
Vegeu també[modifica]
- Escudero, Jean-Paul; Adiego, Ignasi-Xavier. «Vocabulari del kalò català», I Tchatchipen, 2001, núm. 33
Castellà[modifica]
Verb[modifica]
mangar trans. (present mango, passat mangué, futur mangaré)
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: man·gar (2)