limen

De Viccionari


Castellà
[modifica]

Peninsular: septentrional /ˈli.men/, meridional \ˈli.meŋ\
Americà: alt /ˈli.men/, baix \ˈli.meŋ\, austral /ˈli.men/

Nom[modifica]

limen m. ‎(plural límenes)

  1. llindar

Sinònims[modifica]

Verb[modifica]

limen

  1. tercera persona del plural (ellos, ellas, ustedes) del present de subjuntiu del verb limar
  2. tercera persona del plural (ellos, ellas, ustedes) de l'imperatiu del verb limar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: li·men (2)

Vegeu també[modifica]

  • Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre limen


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈliː.mɛn/
  • Etimologia: De *limo («vessar, baixar»), que també va originar limus ‎(«oblicu, inclinat»).[1]

Nom[modifica]

līmen n. ‎(genitiu līminis)

  1. portal, brancal, llindar

Declinació[modifica]

3a declinació -, -is (tema cons.)
Cas Singular Plural
Nominatiu līmen līmina
Vocatiu līmen līmina
Acusatiu līmen līmina
Genitiu līminis līminum
Datiu līminī līminibus
Ablatiu līmine līminibus


Compostos i expressions[modifica]

Descendents[modifica]

Vegeu també[modifica]

  1. Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, 1879 limen