Vés al contingut

ligo

De Viccionari

Llatí

[modifica]
  • Pronúncia(i): /ˈlɪ.ɡoː/
  • Etimologia: Del protoindoeuropeu leyǵ- («unir»).

Verb

[modifica]

ligō (1a present?), ligās (2a present), ligāre (infinitiu), ligāvī (perfet), ligātum (supí)

  1. unir, jo uneixo
  2. ajuntar, jo ajunto
  3. lligar, jo lligo

ligō m. (genitiu ligōnis)

  1. aixada

Declinació

[modifica]
3a declinació -, -is (tema cons.)
Cas Singular Plural
Nominatiu ligō ligōnēs
Vocatiu ligō ligōnēs
Acusatiu ligōnem ligōnēs
Genitiu ligōnis ligōnum
Datiu ligōnī ligōnibus
Ablatiu ligōne ligōnibus