ligo
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈlɪ.ɡoː/
- Etimologia: Del protoindoeuropeu leyǵ- («unir»).
Verb[modifica]
ligō (1a present?), ligās (2a present), ligāre (infinitiu), ligāvī (perfet), ligātum (supí)
Nom[modifica]
ligō m. (genitiu ligōnis)
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | ligō | ligōnēs |
Vocatiu | ligō | ligōnēs |
Acusatiu | ligōnem | ligōnēs |
Genitiu | ligōnis | ligōnum |
Datiu | ligōnī | ligōnibus |
Ablatiu | ligōne | ligōnibus |