irèixer-se

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /iˈrɛ.ʃər.sə/, occidental /iˈɾej.ʃeɾ.se/
  • Etimologia: Del llatí īrascī.

Verb[modifica]

irèixer-se pron.

  1. (antic) Aïrar-se, enutjar-se, enrabiar-se.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: m'ireixo, s'ireix, ens ireixem
Vocal rizotònica: /ɛ/, /ə/, /e/

Sinònims[modifica]

  • aïrar
  • iràixer, variant antiga
  • irascir-se, arcaisme

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]