intrigant

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /in.tɾiˈɣan/, balear /in.tɾiˈɣant/
Occidental:  nord-occidental /in.tɾiˈɣan/, valencià /in.tɾiˈɣant/

Adjectiu[modifica]

intrigant inv. ‎(plural intrigants)

  1. Que intriga.

Traduccions[modifica]

Nom[modifica]

intrigant m. f. ‎(plural intrigants)

  1. Qui intriga.

Traduccions[modifica]

Verb[modifica]

intrigant

  1. Gerundi del verb intrigar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·tri·gant (3)

Vegeu també[modifica]


Romanès
[modifica]

  • Pronúncia: /in.triˈɡant/
  • Etimologia: Del francès intrigant.

Nom[modifica]

intrigant m. ‎(plural intriganți, femení intrigantă)

  1. intrigant

Declinació[modifica]

Singular Plural
Indefinit Definit Indefinit Definit
Nominatiu-acusatiu (un) intrigant intrigantul (niște) intriganți intriganții
Genitiu-datiu (unui) intrigant intrigantului (unor) intriganți intriganților
Vocatiu intrigantule, intrigante intriganților