intransitiu
Català[modifica]
- Pronúncia(i): oriental /in.tɾən.ziˈtiw/, occidental /in.tɾan.ziˈtiw/
- Rimes: -iw
- Etimologia: Del llatí intransitivus
Adjectiu[modifica]
intransitiu m. (femení intransitiva, plural masculí intransitius, plural femení intransitives)
- Que no passa d'un a un altre, contrari a transitiu.
- (gramàtica) Dit d'un verb, que no accepta complement directe.
Traduccions[modifica]
que no passa d'un a un altre
- Anglès: intransitive (en)
- Castellà: intransitivo (es) m.
verb intransitiu
- Anglès: intransitive (en)
- Castellà: intransitivo (es) m.
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: in·tran·si·tiu (4)
- Anagrama: instituiran