interrompir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /in.tə.rumˈpi/
balear /in.tə.romˈpi/, /in.tə.rumˈpi/
alguerès /an.ta.runˈpi/
Occidental:  nord-occidental /in.te.romˈpi/, valencià /in.te.romˈpiɾ/
  • Rimes: -i(ɾ)
  • Etimologia: A l'Alguer, de interrompre per canvi de model de conjugació.
  • Etimologia: En català central, del castellà interrumpir.

Verb[modifica]

interrompir trans.

  1. (alguerès) interrompre
  2. (castellanisme, central) interrompre

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: interrompeixo, interrompeix, interrompim

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·ter·rom·pir (4)

Vegeu també[modifica]