interpel·lar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /in.tər.pəɫˈɫa/
Occidental:  nord-occidental /in.ter.peɫˈɫa/, valencià /in.teɾ.peɫˈɫar/

Verb[modifica]

interpel·lar trans.

  1. Requerir i instar una explicació o el compliment d'un manament.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: interpel·lo, interpel·la, interpel·lem
Vocal rizotònica: /ɛ/

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·ter·pel·lar (4)

Vegeu també[modifica]