intercalare

De Viccionari
Potser volíeu: intercalaré


Italià
[modifica]

  • Pronúncia(i): /in.ter.kaˈlaː.re/
  • Etimologia:
Adjectiu i substantiu: Del llatí intercalaris.
Verb: Del llatí intercalare.

Adjectiu[modifica]

intercalare inv. ‎(plural intercalari)

  1. intercalar

Nom[modifica]

intercalare m. ‎(plural intercalari)

  1. falca, mot crossa.

Verb[modifica]

intercalare trans.

  1. intercalar

Conjugació[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·ter·ca·là·re (5)


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ɪn.tɛr.kaˈlaː.rɛ/

Adjectiu[modifica]

intercalare

  1. nominatiu neutre singular de intercalaris
  2. vocatiu neutre singular de intercalaris
  3. acusatiu neutre singular de intercalaris

Verb[modifica]

intercalāre

  1. infinitiu del present actiu de intercalō