insistir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /in.sisˈti/
Occidental:  nord-occidental /in.sisˈti/
valencià /in.sisˈtiɾ/, /in.sisˈti/

Verb[modifica]

insistir intr.

  1. Instar porfidiosament, persistir o mantenir-se ferm en alguna cosa.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: insisteixo, insisteix, insistim

Relacionats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·sis·tir (3)

Vegeu també[modifica]


Català antic
[modifica]

Verb[modifica]

insistir

  1. insistir
  2. Dedicar-se, percaçar un objectiu.

Conjugació[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DCVB


Castellà
[modifica]

Peninsular: septentrional /in.sisˈtiɾ/, meridional \iŋ.sihˈtiɾ\
Americà: alt /in.s(i)sˈtiɾ/, baix \iŋ.sihˈtiɾ\, austral /in.sihˈtiɾ/

Verb[modifica]

insistir intr. ‎(present insisto, passat insistí, futur insistiré)

  1. insistir

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·sis·tir (3)