Vés al contingut

incumbir

De Viccionari

Català

[modifica]
Oriental: /iŋ.kumˈbi/
Occidental: nord-occidental /iŋ.kumˈbi/
valencià /iŋ.kumˈbiɾ/, /iŋ.kumˈbi/

Verb

[modifica]

incumbir intr.

  1. Estar a càrrec d'alguna cosa.

Conjugació

[modifica]

Paradigmes de flexió: incumbeixo, incumbeix, incumbim

Relacionats

[modifica]

Traduccions

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: in·cum·bir (3)

Vegeu també

[modifica]

Castellà

[modifica]
Peninsular: \iŋ.kumˈbiɾ\
Americà: alt \iŋ.k(u)mˈbiɾ\, baix \iŋ.kumˈbiɾ\

Verb

[modifica]

incumbir intr. (present incumbo, passat incumbí, futur incumbiré)

  1. incumbir

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: in·cum·bir (3)