incardinar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /iŋ.kər.ðiˈna/
Occidental:  nord-occidental /iŋ.kar.ðiˈna/, valencià /iŋ.kaɾ.ðiˈnaɾ/

Verb[modifica]

incardinar trans.

  1. Integrar un clergue en una diòcesi.
  2. Vincular alguna cosa a una col·lectivitat, institució, etc.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: incardino, incardina, incardinem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·car·di·nar (4)

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: \iŋ.kaɾ.ðiˈnaɾ\
Americà: alt \iŋ.k(a)ɾ.ðiˈnaɾ\, baix \iŋ.kaɾ.ðiˈnaɾ\

Verb[modifica]

incardinar trans., pron. ‎(pronominal incardinarse, present incardino, passat incardiné, futur incardinaré)

  1. incardinar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·car·di·nar (4)