Vés al contingut

incapacitar

De Viccionari

Català

[modifica]
Oriental:  /iŋ.kə.pə.siˈta/
Occidental:  nord-occidental /iŋ.ka.pa.siˈta/
valencià /iŋ.ka.pa.siˈtaɾ/, /iŋ.ka.pa.siˈta/

Verb

[modifica]

incapacitar trans.

  1. inhabilitar
  2. Declarar una persona com a limitada en la seva capacitat d'obrar per malaltia o deficiència.

Conjugació

[modifica]

Paradigmes de flexió: incapacito, incapacita, incapacitem

Traduccions

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: in·ca·pa·ci·tar (5)

Vegeu també

[modifica]

Castellà

[modifica]
Peninsular: \iŋ.ka.pa.θiˈtaɾ\
Americà: alt \iŋ.ka.pa.s(i)ˈtaɾ\, baix \iŋ.ka.pa.siˈtaɾ\

Verb

[modifica]

incapacitar ‎(present incapacito, passat incapacité, futur incapacitaré)

  1. incapacitar

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: in·ca·pa·ci·tar (5)