impertèrrit

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /im.pərˈtɛ.rit/, occidental /im.peɾˈtɛ.rit/
  • Etimologia: Del castellà impertérrito, del llatí imperterritus, segle XIX.

Adjectiu[modifica]

impertèrrit m. ‎(femení impertèrrita, plural masculí impertèrrits, plural femení impertèrrites)

  1. Que mai té por de res.

Derivats[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: im·per·tèr·rit (4)

Vegeu també[modifica]