imperativus
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Llatí[modifica]
Adjectiu[modifica]
imperātīvus m., imperātīva f., imperātīvum n.
Declinació[modifica]
Primera i segona declinació, -us, -a, -um.
Cas | Singular | Plural | |||||
Masculí | Femení | Neutre | Masculí | Femení | Neutre | ||
Nominatiu | imperātīvus | imperātīva | imperātīvum | imperātīvī | imperātīvae | imperātīva | |
Vocatiu | imperātīve | imperātīva | imperātīvum | imperātīvī | imperātīvae | imperātīva | |
Acusatiu | imperātīvum | imperātīvam | imperātīvum | imperātīvōs | imperātīvās | imperātīva | |
Genitiu | imperātīvī | imperātīvae | imperātīvī | imperātīvōrum | imperātīvārum | imperātīvōrum | |
Datiu | imperātīvō | imperātīvae | imperātīvō | imperātīvīs | |||
Ablatiu | imperātīvō | imperātīvā | imperātīvō | imperātīvīs |