guardó

De Viccionari
Potser volíeu: guardo, guardò


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /ɡwərˈdo/, occidental /ɡwaɾˈðo/
  • Rimes: -o
  • Etimologia: Del català antic gaardon, de gasardó, de gadardó, del llatí medieval widerdōnum, alteració de widerlōnum per analogia amb dōnum, probablement del fràncic, cognat de l’alt alemany antic *widarlōn compost de *widar ‎(«enfront de») i *lōn ‎(«gratificació»), segle XII.

Nom[modifica]

guardó m. ‎(plural guardons)

  1. recompensa

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

  • Pronúncia(i): \ɡwaɾˈðo\
  • Rimes: -o

Verb[modifica]

guardó

  1. tercera persona del singular (él, ella, usted) del passat simple del verb guardar